Rozpoznawanie chorób alergicznych opiera się na: 1) wywiadzie ro­dzinnym (60 – 70% dzieci z alergią ma krewnych z chorobami alergicz­nymi) i osobniczym dotyczącym danego dziecka (objawy alergiczne ze strony różnych narządów występujące wcześniej), 2) wynikach badania lekarskiego, 3) przebiegu choroby, 4) dodatnich testach skórnych z alergenami (najczęściej wykonywane są testy punktowe, rzadziej śród- skórne, u dzieci poniżej 3 lat testy są mało miarodajne), 5) zwiększonej eozynofilii (zwiększonej liczby granulocytów kwasochłonnych — po­wyżej 5% we krwi obwodowej i w tkankach, powyżej 50% komórek w rozmazie), 6) podwyższonym poziomie reagin (przeciwciał IgE), 7) te­stach prowokacyjnych (podanie doustne „podejrzanych” alergenów pokarmowych i obserwacja objawów, lub inhalacja z „podejrzanym” alergenem wziewnym i badanie drożności oskrzeli przed i po inhala­cji), 8) badaniu radiologicznym klatki piersiowej, które ma szczególne znaczenie w astmie, 9) badaniu czynnościowym układu oddechowego (badanie to jest bardzo pomocne w rozpoznawaniu astmy i jej postaci, ale można je wykonać dopiero u dzieci 7-8-letnich współpracujących podczas badania).

W przypadkach bardziej skomplikowanych konieczne są ponadto badania bakteriologiczne materiału pobranego z ognisk zakażenia, ba­dania immunologiczne, badania wskazujące na czynność gruczołów wydzielania wewnętrznego (np. nadnerczy) i inne.