Rozpoznawanie chorób alergicznych opiera siÄ™ na: 1) wywiadzie ro­dzinnym (60 – 70% dzieci z alergiÄ… ma krewnych z chorobami alergicz­nymi) i osobniczym dotyczÄ…cym danego dziecka (objawy alergiczne ze strony różnych narzÄ…dów wystÄ™pujÄ…ce wczeÅ›niej), 2) wynikach badania lekarskiego, 3) przebiegu choroby, 4) dodatnich testach skórnych z alergenami (najczęściej wykonywane sÄ… testy punktowe, rzadziej Å›ród- skórne, u dzieci poniżej 3 lat testy sÄ… maÅ‚o miarodajne), 5) zwiÄ™kszonej eozynofilii (zwiÄ™kszonej liczby granulocytów kwasochÅ‚onnych — po­wyżej 5% we krwi obwodowej i w tkankach, powyżej 50% komórek w rozmazie), 6) podwyższonym poziomie reagin (przeciwciaÅ‚ IgE), 7) te­stach prowokacyjnych (podanie doustne „podejrzanych” alergenów pokarmowych i obserwacja objawów, lub inhalacja z „podejrzanym” alergenem wziewnym i badanie drożnoÅ›ci oskrzeli przed i po inhala­cji), 8) badaniu radiologicznym klatki piersiowej, które ma szczególne znaczenie w astmie, 9) badaniu czynnoÅ›ciowym ukÅ‚adu oddechowego (badanie to jest bardzo pomocne w rozpoznawaniu astmy i jej postaci, ale można je wykonać dopiero u dzieci 7-8-letnich współpracujÄ…cych podczas badania).

W przypadkach bardziej skomplikowanych konieczne są ponadto badania bakteriologiczne materiału pobranego z ognisk zakażenia, ba­dania immunologiczne, badania wskazujące na czynność gruczołów wydzielania wewnętrznego (np. nadnerczy) i inne.