Astma atopowa

Astma atopowa jest najczÄ™stszÄ… postaciÄ… astmy u dzieci (ok. 80%). Może wystÄ™pować już u niemowlÄ…t. W 60 – 70% przypadków roz­poczyna siÄ™ przed 6 r. życia. W pierwszych latach życia dzieci jest czÄ™stsza u chÅ‚opców, po okresie dojrzewania – u dziewczÄ…t. Dzieci, które w niemowlÄ™ctwie przebyÅ‚y wirusowe zakażenia ukÅ‚adu oddecho­wego lub tzw. obturacyjne zapalenie oskrzeli, częściej za­padajÄ… na astmÄ™. Astma charakteryzuje siÄ™ napadowym, odwracal­nym, rozlanym zwężeniem Å›wiatÅ‚a oskrzeli z towarzyszÄ…cÄ… dusznoÅ›ciÄ… wydechowÄ…, kaszlem, licznymi furczeniami i Å›wistami wysÅ‚uchiwany­mi w klatce piersiowej. Zwężenie oskrzeli zależy od skurczu mięśni gÅ‚adkich oskrzeli, obrzÄ™ku Å›luzówki, obfitej, gÄ™stej wydzieliny wypeł­niajÄ…cej Å›wiatÅ‚o oskrzeli i nacieczenia komórkami zapalnymi bÅ‚ony Å›luzowej. Zakażenia nasilajÄ… znacznie ten odczyn. PodÅ‚ożem tych zaburzeÅ„ jest nadmierna wrażliwość oskrzeli na różne bodźce, tzw. nadreaktywność oskrzeli. WzmagajÄ… jÄ… zakażenia i różne czynniki drażniÄ…ce, jak zanieczyszczenia powietrza, dym tytoniowy i inne.

Typowy napad astmy występuje nagle, często w nocy, może być poprzedzony kaszlem lub wodnistym katarem, u dzieci często za­każeniem górnych dróg oddechowych. Duszności towarzyszy wyraźnie utrudniony wydech, kaszel, odpluwanie lepkiej wydzieliny. Dziecko przyjmuje pozycję siedzącą, unosi ramiona, uruchamia pomocnicze mięśnie oddechowe (porusza skrzydełkami nosa, wciąga międzyżebrza i dołki nadobojczykowe), poci się, często jest niespokojne. Odkrztusze­nie wydzieliny lub podanie leków rozkurczowych łagodzi objawy. W cięższych przypadkach na twarzy i obwodowych częściach kończyn pojawia się sinica, utrzymuje się duszność i męczący kaszel. Bardzo ciężkie napady astmy ze znaczną obturacją, tj. zwężeniem światła oskrzeli mogą prowadzić do takiego upośledzenia przepływu powietrza przez oskrzela, że gwałtownie zmniejsza się utlenowanie krwi w płucach, narasta sinica, dochodzi do groźnych zaburzeń bio­chemicznych we krwi, nasilonej duszności, czasem nawet d<? utraty świadomości wynikającej z niedotlenienia mózgu. Jest to zagrażający życiu stan astmatyczny, wymagający natychmiastowego lecze­nia w szpitalu.

Podstawą rozpoznania astmy atopowej jest charakterystyczny obraz kliniczny choroby (typowe napady i okresy poprawy), wywiad rodzinny potwierdzający występowanie chorób alergicznych wśród krewnych, dodatnie testy skórne punktowe z alergenami wziewnymi lub pokarmowymi (po 15 min zaczerwienienie i bąbel), podwyższony poziom przeciwciał IgE, wzrost eozynofilii we krwi (powyżej 5%) i tkankach. U dzieci starszych (po 7-8 r. życia) pomocne w rozpozna­waniu są badania czynnościowe układu oddechowego, próby prowoka­cyjne z podejrzanymi alergenami lub histaminą. Przy współistnieją­cych często u dzieci ogniskach zakażenia (np. zapalenie zatok, nawra­cające anginy, ropny katar) konieczne są posiewy z tych ognisk w ce­lu ustalenia rodzaju bakterii i ich wrażliwości na antybiotyki.

Leczenie napadu duszności polega na podawaniu leków rozkur­czowych (np. eufilina lub salbutamol), rozrzedzających wydzielinę i wykrztuśnych (np. flegamina), dostatecznym nawodnieniu dziecka (po­dawanie picia) i nawilżaniu powietrza, którym oddycha, wietrzeniu. W razie zakażenia stosowane są ponadto salicylany lub antybiotyki. W okresach międzynapadowych należy starać się usunąć przypuszczalne alergeny z otoczenia dziecka, systematycznie prowadzić gimnastykę oddechową z odpowiednim zestawem ćwiczeń poprawiających czyn­ność układu oddechowego i ułatwiających oddychanie w czasie napa­du. Okresowo wskazane jest leczenie klimatyczne. Jeżeli napady dusz­ności powtarzają się częściej niż raz na miesiąc, podawane są leki za­pobiegające napadom (Intal, Zaditen).

Leczenie stanu astmatycznego wymaga podania tlenu, steroidów nadnerczowych, leków rozkurczowych i rozrzedzających śluz (w formie iniekcyjnej), regulacji gospodarki kwasowo-zasadowej, a czasem nawet kontrolowanego oddechu.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.