Najbardziej niebezpieczne i zagrażajÄ…ce życiu dziecka sÄ… zatrucia muchomorami: sromotnikowym, jadowitym, wiosennym, cytryÂnowym, piestrzenicÄ… kasztanowatÄ…, zasÅ‚oniakiem rudym. ZawarÂte w tych grzybach toksyny uszkadzajÄ… komórki ważnych dla życia narzÄ…dów, głównie wÄ…troby, nerek, mięśnia sercowego i tkanki mózÂgowej.
Objawy zatrucia mogÄ… wystÄ…pić późno, zazwyczaj po 12 — 24 godz. od spożycia. SÄ… to: bóle brzucha, nudnoÅ›ci, wymioty, biegunka. W ciÄ…Âgu kilku dni, czÄ™sto po okresie pozornej poprawy, wystÄ™puje żółtaczÂka, nastÄ™puje dramatyczne pogorszenie stanu chorego, stopniowo naÂrastajÄ… i pogłębiajÄ… siÄ™ zaburzenia Å›wiadomoÅ›ci, dochodzi do caÅ‚kowiÂtej niewydolnoÅ›ci wÄ…troby i zejÅ›cia Å›miertelnego.
Pierwsza pomoc. Przy podejrzeniu zatrucia muchomorem sromotÂnikowym lub jego odmianami należy jak najszybciej usunąć grzyby z przewodu pokarmowego wywoÅ‚ujÄ…c wymioty i wykonujÄ…c wlew przeÂczyszczajÄ…cy oraz jak najszybciej przewieźć dziecko do szpitala.
Leczenie szpitalne. Najistotniejsze znaczenie ma usuniÄ™cie toksyÂny muchomora sromotnikowego z przewodu pokarmowego poprzez pÅ‚ukanie żołądka i oczyszczenie dolnego odcinka przewodu pokarmoÂwego (nawet po kilku dobach po spożyciu grzybów), poza tym stosowaÂne jest leczenie umożliwiajÄ…ce Opanowanie odwodnienia i zaburzeÅ„ elektrolitowych oraz podawane sÄ… leki ochraniajÄ…ce miąższ wÄ…troby. W wypadku wystÄ…pienia Å›piÄ…czki wÄ…trobowej prowadzone sÄ… dziaÅ‚ania usuwajÄ…ce substancje zaburzajÄ…ce czynność oÅ›rodkowego ukÅ‚adu nerÂwowego, co umożliwia dziecku przeżycie okresu potrzebnego do regeÂneracji uszkodzonych komórek wÄ…troby. W pierwszym okresie po zaÂtruciu muchomorem sromotnikowym w celu usuniÄ™cia toksyny stosoÂwana bywa dializa, hemoperfuzja, plazmafereza. Z upÅ‚ywem czasu od zatrucia metody te nie sÄ… skuteczne ze wzglÄ™du na szybkość wiÄ…zania siÄ™ toksyny z tkankami.