Grzyby dające zatrucia o krótkim okresie utajenia zawierają alkaloid muskarynę lub alkaloid o właściwościach podobnych do atropiny. Do grzybów zawierających alkaloid muskarynę na­leżą: surojadka, bedłka, strzępiak czerwony i ceglasty, krowiak pod­winięty, czyli olszówka lub świnka. Alkaloid o właściwościach podo­bnych do działania atropiny zawierają muchomory czerwony i pla­misty.

Zatrucia olszówkami. Substancje toksyczne zawarte w tych grzy­bach są rozpuszczalne w gorącej wodzie, dlatego też olszówki po kil­kakrotnym obgotowaniu i odlaniu wywaru tracą częściowo swoje właściwości toksyczne. Większość zatruć tymi grzybami występuje mi­mo obgotowywania i odlewania wywaru. Zatrucie objawia się po­budzeniem, zwężeniem źrenic, ślinotokiem, potami, wymiotami i bie­gunką.

Zatrucia muchomorem czerwonym i plamistym są spowodo­wane przez zawarte w nich alkaloidy podobne do atropiny. Wystę­pują objawy pobudzenia ruchowego, zaburzenia równowagi, oma­my wzrokowe i słuchowe. W przeciwieństwie do zatrucia grzybami zawierającymi muskarynę występuje tu wyraźne rozszerzenie źrenic.

Pierwsza pomoc w zatruciach grzybami zawierającymi muskarynę i alkaloid podobny do atropiny polega na usunięciu ich z przewodu pokarmowego, tj. na wywołaniu wymiotów, wykonaniu wlewu prze­czyszczającego i przewiezieniu dziecka do szpitala.

Leczenie szpitalne. W celu zwalczania objawów pobudzenia stoso­wane są środki uspokajające.