Zatrucia grzybami

Grzyby są ciężkostrawne tak dalece, że nawet po zjedzeniu grzybów jadalnych mogą wystąpić u dzieci bóle brzucha, wymioty i biegunka. Niektóre grzyby, mimo że nie są trujące, mogą wywołać podobne objawy, ponieważ zawierają drażniące substancje żywicopodobne odporne na gotowanie. Do grzybów tych należą: wieruszki, gąski, mleczaje, go­łąbki, tęgoskór pospolity.

Zatrucie grzybami trującymi w początkowym okresie daje podobne objawy, ale wkrótce dołączają się do nich inne groźne dla życia na­stępstwa. Pewne znaczenie praktyczne może mieć podział zatruć wed­ług czasu, jaki upłynął od spożycia grzybów do wystąpienia objawów chorobowych. Według tego podziału wyróżnia się zatrucia o krót­kim okresie utajenia (do 4 godz.) oraz zatrucia o długim okresie utajenia (do 48 godz.). Równoczesne spożycie kilku ro­dzajów grzybów może jednak ten podział zaburzyć. W każdym przypad­ku podejrzenia zatrucia grzybami razem z dzieckiem należy przywieźć do szpitala resztki spożytych grzybów, a także wymiociny i kał do ba­dania. Wynik badania mikroskopowego, wykonanego zwykle w stacji sanitarno-epidemiologicznej, jest najbardziej miarodajną wskazówką diagnostyczną, jakimi grzybami nastąpiło zatrucie. Potwierdzenie za­trucia muchomorem sromotnikowym lub jego odmianami stanowi wskazanie do wdrożenia intensywnego leczenia.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.