Ulewanie i wymioty

U noworodków czÄ™stym zjawiskiem sÄ… ulewania zwiÄ…zane z „fizjolo­gicznym”, niesprawnym jeszcze mechanizmem zamykajÄ…cym wpust żo­łądka, tj. zapobiegajÄ…cym cofaniu siÄ™ pożywienia z żoÅ‚Ä…dka do przeÅ‚y­ku. Ulewaniom sprzyja pÅ‚aska pozycja dziecka w czasie karmienia i po nim oraz „poÅ‚ykanie powietrza” (aerofagia) razem z pokarmem.

Zapobieganie polega na karmieniu dziecka „na siedzÄ…co”, a także trzymaniu po karmieniu w pozycji pionowej, aby pozbyÅ‚o siÄ™ po­wietrza z żoÅ‚Ä…dka.

Jeśli w 3 —6 tygodniu życia wystąpią u noworodków (zwłaszcza u chłopców) chlustające wymioty, to może nasuwać się podejrzenie przerostowego zwężenia oddźwiernika. Intensywne wymioty mogą występować również u dzieci z nieprawidłową budową narządów płciowych.

Zaparcia

Uporczywe zaparcia u noworodka, zwłaszcza przy objawach rozdę­cia dolnych partii brzucha, może nasuwać podejrzenie tzw. olbrzymie­go jelita grubego, czyli choroby Hirschprunga. Stan ten wymaga leczenia chirurgicznego, któ­re przeprowadzane jest zazwyczaj w kilku etapach. Przyczyną za­parć może być także, u dzieci karmionych sztucznie, niewłaściwy skład mieszanki mlecznej. Stolce skąpe mogą być objawem zbyt ma­łych ilości pokarmu u matki.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.