Podstawową funkcją przewodu pokarmowego jest strawienie poży­wienia i wchłonięcie substancji potrzebnych do życia, do prawidło­wych czynności i wzrostu organizmu. Funkcją dodatkową jest niszcze­nie, zobojętnianie i nieprzepuszczanie do wnętrza organizmu szkodli­wych czynników (np. bakterii, substancji toksycznych, antygenów), które przedostają się do przewodu pokarmowego wraz z pożywieniem.

U małych dzieci w okresie rozwojowym, cechującym się zwiększo­nym zapotrzebowaniem organizmu na substancje budulcowe i energe­tyczne, sprawność procesów trawienia i wchłaniania jest jeszcze nie­dostateczna. Niedojrzałe są także mechanizmy odpornościowe przewo­du pokarmowego noworodka i niemowlęcia i nie stanowią odpowied­niej bariery ochronnej; cienka i nie wyposażona jeszcze w odpowied­nie układy odpornościowe śluzówka jest przepuszczalna zarówno dla szeregu substancji toksycznych, jak i antygenów. Tym istotniejszy jest sposób żywienia małego dziecka, rodzaj pokarmów mu podawanych jak i sposób ich przyrządzania.

Niedojrzałość mechanizmów trawienia i wchłaniania, niedostatecz­na obrona przed zakażeniem (np. niskie stężenie kwasu solnego w żo­łądku, niedobór tzw. immunoglobuliny A i in.), niedojrzałość regulacji nerwowej regulującej ruchy jelit (stąd częste u młodych niemowląt ulewanie pokarmu i wzdęcia) — wszystko to wpływa na inny niż u lu­dzi dorosłych przebieg chorób przewodu pokarmowego. U małych dzie­ci często nieprawidłowe objawy ze strony przewodu pokarmowego nie świadczą o chorobie tego układu, ale towarzyszą innym chorobom, np. biegunka występuje w toku zapalenia uszu u niemowlęcia, & wymioty w przebiegu anginy u dziecka starszego. Dlatego właśnie bardzo trudno jest ocenić objawy typowe dla chorób układu trawienia, zwłaszcza gdy występują wrodzone wady funkcji, jak np. niewytwarzanie jakiegoś en­zymu trawiennego bądź ich grupy, nieprawidłowa przepuszczalność ściany jelit dla białek roślinnych tzw. glutenów i inne.