Konflikt w układzie ABO jest równie często spotykany, jak konflikt Rh. Kobieta może uczulić się antygenami A i B w warunkach podob­nych jak w poprzednio opisanym konflikcie. Stwierdzono jednak do­datkowy mechanizm uodpornienia właściwy dla danego układu. Duże rozpowszechnienie antygenów A i B w świecie bakteryjnych i zwierzę­cym powoduje uodpornienie ludzi po szczepieniach ochronnych. Stąd duża liczba tych konfliktów występuje już w pierwszej ciąży. W konf­likcie ABO płód na ogół nie choruje, a noworodek rodzi się bez anemii. Natomiast przebieg żółtaczki w pierwszych dniach życia bywa bardzo ciężki i wiele dzieci wymaga leczenia. W większości przypadków cho­roba hemolityczna noworodków nie powtarza się u następnych dzieci, ale nie można tego wykluczyć. Stwierdzenie uodpornienia kobiety opiera się na wykryciu przeciwciał odpornościowych przechodzących przez łożysko. Badania te są trudniejsze niż w konflikcie Rh. Znacznie więcej jest uodpornionych matek niż chorych dzieci. Z tego względu, biorąc również pod uwagę fakt, że życie płodu nie jest zagrożone, nie wykonuje się masowej diagnostyki konfliktu ABO w ciąży. Najczęściej o leczeniu dziecka decyduje kliniczny przebieg żółtaczki, potwierdzony badaniami bilirubiny.

Leczenie jest takie samo jak w konflikcie Rh. Krew do transfuzji preparuje się z dwóch różnych grup. Najczęściej są to krwinki gru­py 0, zawieszone w osoczu AB. Nie ma metody zapobiegania konflik­towi ABO.