UkÅ‚ad Rh skÅ‚ada siÄ™ z wielu antygenów. Najmocniejszy jest-antygen D i on jest przyczynÄ… wiÄ™kszoÅ›ci konfliktów. Krew nie zawierajÄ…ca an­tygenu D oznaczana jest jako Rh(-), a zawierajÄ…ca go – jako Rh( + ). Najczęściej konflikt matczyno-pÅ‚odowy powstaje, gdy matka jest Rh(-), a dziecko Rh( + ). Kobieta uodpornia siÄ™ podczas niezgodnej grupowo ciąży i to najsilniej w czasie porodu, gdy duża liczba krwi­nek pÅ‚odu może przeniknąć do jej krążenia. Do uodpornienia dochodzi również w czasie poronienia, a zwÅ‚aszcza przerwania ciąży. Również przetoczenia niezgodnej grupowo krwi wywoÅ‚ujÄ… ciężkie konflikty. To pierwsze zetkniÄ™cie siÄ™ z obcymi krwinkami uruchamia mechanizmy odpornoÅ›ciowe przyszÅ‚ej – matki, która wytwarza już maÅ‚Ä… ilość przeciwciaÅ‚ anty-Rh. Zostaje to jednak „zapamiÄ™tane” przez jej komór­ki na caÅ‚e życie. Przy ponownym zetkniÄ™ciu siÄ™ z krwinkami Rh( + ) kobieta uruchamia wÅ‚aÅ›ciwÄ… produkcjÄ™ przeciwciaÅ‚ prowadzÄ…cÄ… do konfliktu serologicznego.W osoczu czÅ‚owieka nie ma naturalnych przeciwciaÅ‚ anty-Rh, sÄ… one zawsze wynikiem uodpornienia i zawsze przechodzÄ… przez Å‚ożysko. Im jest ich wiÄ™cej i im wczeÅ›niej pojawiajÄ… siÄ™ w ciąży, tym cięższa jest choroba hemolityczna noworodków. W Polsce 17% ludzi ma grupÄ™ Rh( —). Nie wszystkie kobiety wytwarzajÄ… przeciwciaÅ‚a po zetkniÄ™ciu siÄ™ z krwiÄ… Rh( + ). Stwierdzono, że jeden noworodek na 200 urodzo­nych to dziecko z konfliktu Rh. Część z nich wymaga leczenia.

W pierwszej ciąży, nie poprzedzonej przetoczeniem niezgodnej krwi, konflikt jest dużą rzadkością. Zwykle pierwsze dziecko Rh( + ) rodzi się zdrowe, a chorują dopiero następne. Istnieje tendencja do pogar­szania się przebiegu choroby hemolitycznej noworodków u kolejnych dzieci. Większość noworodków rodzi się żywych z anemią o różnym na­sileniu. Powiększenie wątroby i śledziony jest tym większe, im więk­sza anemia u dziecka. Najistotniejszym objawem klinicznym jest przedwczesna i nadmierna żółtaczka. Jest ona wyni­kiem gwałtownego rozpadu krwinek oraz niewydolności wątroby w przetwarzaniu bilirubiny. Szybkość narastania żółtaczki i jej nasilenie są głównymi wskaźnikami warunkującymi decyzję intensywnego le­czenia. Laboratoryjną miarą nasilenia żółtaczki jest poziom wolnej bi­lirubiny w surowicy. Nadmierny jej poziom grozi przejściem do mózgu i trwałym uszkodzeniem go. W chorobie hemolitycznej noworodków zagrożenie to jest większe niż w innych chorobach przebiegających z żółtaczką. W najlżejszej formie tej choroby żółtaczka może być nie­znaczna, natomiast występuje powolna anemizacja dziecka w pierw­szych tygodniach życia.

W ciężkich przypadkach choroby hemolitycznej choruje już płód. Krwinki jego są niszczone pod wpływem przeciwciał w śledzionie, co prowadzi do narastającej anemii.